Mijn website is af. Nou ja, soort van – want ‘af’ bestaat eigenlijk niet als het om websites gaat, of om verhalen, gedichten, of artikelen for that matter. Zelfs als ik een artikel van eigen hand jaren na dato per ongeluk open op mijn laptop, heb ik nog de neiging er kleine dingetjes aan te gaan veranderen. Net een ander woordje, net een andere afbreking van een zin. Ik vraag me af waar dat een uiting van is: tijdsgeest, persoonlijke groei, persoonlijke afbraak (want wie zegt dat de nieuwe versie beter is?) of pure willekeur? Of is het misschien in waanzin doorslaand perfectionisme?
Voorlopig ben ik echter tevreden met mijn site. Mijn visitekaartje – want dat is het toch vooral – staat als een huis. De volgende stap is een aangepast gedrukt visitekaartje, liefst in dezelfde stijl als mijn site. Nu kan ik bij interviews of andere zakelijke ontmoetingen alleen visitekaartjes aanpakken zonder er eentje terug te geven. Dat voelt onrechtvaardig en bovendien onprofessioneel; een gemiste kans. Zonder visitekaartje-terug voel ik me toch een beetje een loser.
Wat ook nog moet gebeuren – en liefst morgen, voordat de Sint overmorgen ons land weer invaart: een nieuwe vulling creëren voor www.eenhelepiet.nl. Gepersonaliseerde sinterklaasgedichten schrijven is een uit de hand gelopen hobby van me waarmee ik een verschrikkelijk laag uurtarief incasseer – ik zou wat dat betreft nog beter voor dichtbij.nl kunnen gaan schrijven – maar het is wel een avontuur, een reis, een pleziertje. De afgelopen jaren zette ik dit pleziertje wegens tijdgebrek op een laag pitje. Nu is de mogelijkheid er weer, en die kans wil ik grijpen. Mijn rijmwoordenboek springt bijna uit de boekenkast, zo eager is het om weer ter hand genomen te worden. En ik sta klaar om het te vangen. WordPress-project nr. 2, here we come!