De ondernemer

Het beeld van Zadkine, vlakbij de KvK op de Blaak
Het beeld van Zadkine, foto gemaakt vlakbij de KvK op de Blaak

“De ondernemer” – is dat niet de naam van een of ander tijdschrift? Ik ben er in ieder geval niet op geabonneerd. Maar ik ben het wel, een ondernemer. Ik moet er nog aan wennen, natuurlijk, maar er is geen ontkennen aan. Ik bén mijn eigen bedrijf. Mijn bedrijf draagt zelfs mijn persoonlijke naam, dat zegt wel genoeg, toch?

Het was in ieder geval genoeg reden om me aan te melden voor de gratis voorlichtingsavond van de Belastingdienst. Gisterenavond bevond ik me daarom een paar uur lang tussen een paar honderd startende ZZP’ers (en andere ondernemers van wie ik de afkorting alweer vergeten ben) bij de Kamer van Koophandel op de Blaak. Daar hebben ze een Ondernemersplein en een soort collegezaal. Die laatste was net als sommige populaire vluchten overboekt – “want het percentage afhakers ligt in Rotterdam altijd het hoogst”, verklaarden de sprekers. Zij waren twee geroutineerde heren – eentje met focus op inkomstenbelasting, en de andere verslaafd aan BTW – en gaven ons een introductie in de administratieve rompslomp die je als ondernemer kunt verwachten. Met speciale aandacht voor de voordeeltjes die er te behalen vallen. Dat vond ik wel mooi consequent van de Belastingdienst. Als ze bijvoorbeeld kleine ondernemers een voordeeltje gunnen, dan is het niet de bedoeling dat ze dat voordeeltje laten liggen. De regels zijn er om er gebruik van te maken – en zo is het, want je mag veronderstellen dat er over nagedacht is bij de introductie ervan. Maar verschraling was er ook. “We geven nu nog deze introductie”, zo begonnen ze. “Nu nog wel. Maar de aandacht verschuift steeds meer naar digitaal.” We mochten ons gelukkig prijzen, was de doorschemerende boodschap. Over een paar jaar zit je als startende ZZP’er opgescheept met een Youtube-kanaal.

De avond was zeker nuttig. Ik weet nu hoe ik mijn facturen dien op te maken, welke gegevens ik in mijn administratie moet vastleggen, dat ik recht heb op ondernemersaftrek en de eerste drie jaar ook op startersaftrek. Goh, leuke meevaller – want tot nu toe vielen mijn freelance activiteiten onder het relatief zwaarbelaste ‘loon uit overige werkzaamheden’.

Natuurlijk registreer ik de uren die ik gisteren bij de KvK doorbracht als werktijd voor mijn urenlast (je moet 1225 uur per jaar halen om van de ‘ondernemersfaciliteiten’ te kunnen profiteren; dat gaat zeker lukken volgend jaar!) en zelfs mijn reiskosten kan ik als kosten voor mijn bedrijfsvoering opvoeren en van mijn (belaste) winst aftrekken. Nog leuker was dat ik een inspirerende startende ZZP’er ontmoette die heel dicht bij mij blijkt te wonen. In januari ga ik met haar lunchen, is het plan. Ter verlevendiging van het zelfstandigenbestaan.

Zo zag ik maar weer. Die saaie avond bleek best leuk.

Lijzige kroegtijger

Mijn uitzicht vanaf mijn tijdelijke werkplek
Mijn uitzicht vanaf mijn tijdelijke werkplek

Vandaag voer ik een experiment uit: ik ben verkast naar een café. Natuurlijk niet om mij ‘s ochtends al aan de rode wijn te zetten, maar om eens een andere werkomgeving te hebben. En… het bevalt heel goed! Er is gratis wifi hier bij het Douwe Egberts NN-café, er staat een kerstboom, ik heb uitzicht op een architectonisch hoogstandje (Rotterdam Centraal), ik zit op een stoel met een zacht velletje erop en er is lekkere thee (2,50 per kopje, dat doe ik thuis goedkoper maar ik heb de meerprijs er graag voor over).

De bedrijvigheid om me heen – overigens opvallend veel mensen met exact dezelfde laptop als ik – en het geroezemoes en getinkel van kopjes en schoteltjes zorgen ervoor dat ik geen druilerig gevoel krijg, wat me thuis soms wel overkomt. Ik ben dan ook behoorlijk productief. Zo heb ik al een aantal mails verstuurd voor een opdracht om chirurgische bijsluiters te fabriceren, een infographic over het effect van vasten op chemotherapie vertaald en aangepast, correcties op een artikel verwerkt, en nu ben ik een interview over de medisch-biologische gevolgen van de kernramp bij Fukushima aan het uittypen. Dat interview, met een Britse dame, hield ik anderhalve week terug per Skype.

De uitgestelde verwerking werd mogelijk gemaakt door de app Voice Record op mijn telefoon, waarmee ik het Skype-gesprek opnam. Heel handig, vooral omdat ik net ontdekte dat ik het gesprek ook vertraagd (traploos nog wel!) kan afspelen. De toonhoogte van mijn en haar stem veranderen daardoor gelukkig niet, maar de spreeksnelheid wel. We klinken dus een beetje lijzig, maar zonder death-metal-effect. Het vertragen helpt wel om haar erg Britse Engels goed te kunnen verstaan, en bovendien bijna live mee te kunnen tikken! Ik zeg: aanrader, die app.

Zo, en nu weer aan de slag.