Ik zeg (nog?) geen nee

Als startende freelancer nam ik me één ding voor: voorlopig zou ik nergens ‘nee’ tegen zeggen. Tenslotte moest ik maar zien of ik überhaupt genoeg te doen zou krijgen en hoe ik financieel zou draaien. Opdrachtgevers afketsen was wel het laatste wat ik wilde. Ik weet bovendien vanuit mijn eigen ervaring aan de andere kant van de lijn dat freelancers die meermaals niet thuis geven (of niet direct telefonisch bereikbaar zijn :-S) snel vervangen zijn door een ander.

Dus zeg ik volop ‘ja’. Ja zeggen is ook fantastisch leuk. Kom maar op! Komt goed! Wir schaffen das!!! (Hmmm… ietsje andere context, maar toch.) Ik ben natuurlijk heel blij dat ik allerlei opdrachten krijg van verschillende opdrachtgevers, dus lekker gevarieerd. Maar nu, na mijn eerste kwartaal als zzp’er, begin ik zo’n beetje het punt te bereiken dat er misschien toch wel eens een keertje een heel weifelachtig nee-tje uit mijn mond zal komen (u proeft de aarzeling). Mijn maximale werklast is bereikt. Meer moet het niet worden, want dan word ik thuis gestresst en paniekerig. Ik moet gaan oppassen als ik ‘s avonds in bed met verkrampte armen en schouders ligt te denken: hoe moet dat allemaal gaan lukken deze week!?

Tot nu toe heb ik de ‘nee’ niet aangedurfd, en ik merk dat ik het zelfs eng vind om er hier, op mijn blog over te schrijven (ach laat u alstublieft niet afschrikken, oh meelezende opdrachtgever! ;-)). Tja, denk ik dan: en wat nou als er volgende maand geen nieuwe opdrachten binnenkomen? Dan moet ik misschien deze maand gewoon extra hard…  etc. Maar toch. Ooit komt de eerste ‘nee’, ik weet het zeker. Ik verzamel nog even wat moed.

2 thoughts on “Ik zeg (nog?) geen nee

  1. Nee zeggen is altijd lastig, maar soms ook goed! Al ben ik het met je eens dat je als ondernemer daar toch goed over moet nadenken. Leuk geschreven, lekker vlot, leest prettig!

Comments are closed.